παλαιοπαθολογία

η

βιολ. η μελέτη τών παθολογικών χαρακτήρων που παρατηρούνται σε ανθρώπινα απολιθώματα με την εξέταση τού σκελετού, όπως λ.χ. διαφόρων κακώσεων, οστεοπαθειών κ.ά.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. paleopathology (< παλαιο-* + παθολογία)].